ณ. หมู่บ้านแห่งหนึ่งในประเทศไต้หวัน มีชายสูงอายุที่เป็นใบ้คนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังเล็กๆกับภรรยาขี้เหล้าเพียงสองคน
และทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยการเก็บขวดเอาไปขาย ทุกเช้าเขาจะถีบรถซาเล้งตระเวนไปทั่วเพื่อคุ้ยหาขวดตามกองขยะ แล้ววันหนึ่งฟ้าก็ลิขิตให้เขาได้พบกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกคนนำมาทิ้งไว้ข้างกองขยะเขานำเธอมาเลี้ยงดูโดยที่ภรรยาของเขาไม่ชอบมากนัก
และในที่สุดภรรยาก็ทิ้งเขาไปอย่างไม่ใยดี
ชายสูงอายุเฝ้าทะนุทนอมเลี้ยงดูเด็กน้อยให้ทั้งความรักและความเมตตาเสมือนเป็นลูกของตัวเอง จนกระทั้งเด็กน้อยเติบโตขึ้นพร้อมกับความฝัน ฝันที่จะเป็นนักร้องผู้โด่งดังเพื่อหาเงินทองมาเลี้ยงดูพ่อผู้ชราแล้ววันหนึ่งความฝันของเธอก็กลายเป็นความจริง ความจริงที่พลิกผันชะตาชีวิตของเธอทำให้สายใยแห่งความรักความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับผู้เป็นพ่อต้องขาดสะบั้นลง
อยู่ใกล้แค่ตาเห็นแต่เหมือนอยู่ไกลกันคนละฟากฟ้า ไม่สามารถโอบกอด ไม่สามารถพูดจา หัวใจของผู้เป็นพ่อแทบสลาย เฝ้ารอและรอ รอว่าสักวันจะกลับมาเป็นเช่นเดิม
เหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง เมื่อชายชราผู้เป็นพ่อต้องล้มป่วยลง ความหวังสุดท้ายแค่เพียงต้องการเห็นหน้าลูกสาวสักครั้งก่อนหมดลมหายใจ แต่ก็ไม่อาจสมหวัง ลูกสาวรู้ข่าวรีบมาหาพ่อพบแค่ร่างที่ไร้วิญญาณ มันสายเกินไป มันสายเกินไปเสียแล้ว เธอเสียใจ ร้องให้ สำนึกในสิ่งที่เธอทำ อยากจะพูด
อยากจะบอก บอกด้วยบทเพลงให้คนทั่วโลกได้รับรู้
“
พ่อจ๋า หนูรักพ่อ ”
“ พ่อจ๋า พ่อได้ยินหนูไหม ”
“ พ่อจ๋า พ่อได้ยินหนูร้องเพลงไหม ”
“ พ่อจ๋า พ่อได้ยินหนูร้องเพลงไหม ”
เป็นภาพยนตร์ที่ออกฉายในปี
ค.ศ.1983 กำกับการแสดงโดย ดารานำฝ่ายชายคือซุนเอว(ชายใบ้) หลิวลุ่ยฉี หลีลี่ฉวิน อู๋เส้ากัง เจียงเสีย (ลูกสาวชายใบ้ที่เก็บมาเลี้ยง) และได้รับรางวัลม้าทองคำครั้งที่20 ในหลายสาขา เช่น นักแสดงชายยอดเยี่ยม(ซุนเอว)
นักแสดงประกอบหญิงยอดเยี่ยม(เจียงเสีย)
ถ่ายภาพยอดเยี่ยม
ดนตรีประกอบยอดเยี่ยม เทคนิคยอดเยี่ยม ฯลฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น