เมื่อตอนที่ผมเป็นวัยรุ่นเคยฟังเพลงๆหนึ่งแล้วรู้สึกชอบขึ้นมาทันที ทั้งที่แปลความหมายไม่ออกเพราะว่าเป็นเพลงสากล เป็นเพลงที่มีท่วงทำนองเร็วน่าสนุกสนาน แต่เมื่อฟังแล้วกลับให้ความรู้สึกเศร้าเหลือเกิน หลายปีต่อมาถึงได้รู้ว่าเป็นเพลงที่แต่งขึ้นโดยได้รับแรงบันดาลใจมาจากภาพยนตร์เรื่องหนึ่งซึ่งมีชื่อเดียวกันกับชื่อเพลง และมีโอกาสได้ชมภาพยนตร์เรื่องนั้น
เป็นภาพยนตร์ขาวดำที่ออกฉายในปี ค.ศ.1942กำกับการแสดงโดยผู้กำกับชาวฮังกาเรียน
ชื่อ ไมเคิลเคอร์ติช เป็นภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากบทละครเพลงเรื่อง Everybody Comes to Rick’s มีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักและอุดมการณ์ของหนึ่งหญิงกับสองชายในสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง
ที่เกิดขึ้น ณ ประเทศฝรั่งเศส ฝ่ายหญิงที่มีอดีตอันหวานชื่นกับชายหนุ่มคนหนึ่ง ตัดสินใจเลือกอุดมการณ์มากกว่าความรัก ทำให้ชายหนุ่มผู้ผิดหวังต้องหลีกหนีไปอยู่ที่เมืองเล็กๆแห่งหนึ่ง ทำมาหาเลี้ยงชีพด้วยการเปิดบาร์ และเฝ้ารอคอยด้วยความหวังว่าสักวันหนึ่งจะได้เจอกับเธออีก แล้ววันหนึ่งความหวังของชายหนุ่มก็กลายเป็นจริง เมื่อหญิงสาวที่ตัวเองยังคงหลงรักอยู่เดินทางมาหา แต่ความหวังก็สลายลงเมื่อเธอเดินทางมาพร้อมกับชายหนุ่มที่เป็นคนรักใหม่ผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันเพื่อที่จะขอความช่วยเหลือ เขาจะตัดสินใจเลือกอย่างไรดีระหว่างความรักของตัวเอง
กับการเสียสละปล่อยให้เธอไปมีความสุขกับคนรักใหม่ผู้ร่วมอุดมการณ์มันเป็นเรื่องยากแต่ในที่สุดเขาก็เลือกการเสียสละ ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับความผิดหวัง
ชายหนุ่มผู้ยอมเสียสละคนนั้นชื่อ ริค เบลน
นำแสดงโดยดาราชายที่ยิ่งใหญ่แห่งยุคสมัยนั้น คือฮัมฟรีย์
โบการ์ต(Humphery Deforest Bogart) และหญิงสาวที่ ริค เบลน ยังคงเฝ้ารอคอยอยู่จนลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็คือ เอลซ่า ลันด์ นำแสดงโดยดาราสาวสวย อิงกริด เบิร์กแมน(Ingrid Bregman)
ภาพยนตร์เรื่องนี้มีบทพูดเด่นๆที่คนมักจะนำมากล่าวถึงอยู่บ่อยๆ มีเพลงประกอบที่ไพเราะคือ As Time Goes By ได้รับรางวัลออสการ์ในปี ค.ศ.1943
ถึง 3รางวัล ได้แก่รางวัลสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ผู้กำกับภาพยนตนร์ยอดเยี่ยม และบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม ถูกเลือกให้เป็นภาพยนตร์รักยอดเยี่ยม อันดับ1ในรอบร้อยปี ของสถาบันภาพยนตร์แห่งชาติอเมริกา ยังพอจำกันได้ไหมครับว่าเรื่องอะไร
ถึง 3รางวัล ได้แก่รางวัลสาขาภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ผู้กำกับภาพยนตนร์ยอดเยี่ยม และบทภาพยนตร์ดัดแปลงยอดเยี่ยม ถูกเลือกให้เป็นภาพยนตร์รักยอดเยี่ยม อันดับ1ในรอบร้อยปี ของสถาบันภาพยนตร์แห่งชาติอเมริกา ยังพอจำกันได้ไหมครับว่าเรื่องอะไร